SOSW

PAŹDZIERNIK MIESIACEM ŚWIADOMOŚCI SENSORYCZNEJ

Szczegóły

E.D.

Odsłony: 170

Jesienna aura, pięknie nas rozpieszcza. Promienie słońca, ciepły deszcz, delikatne muśnięcie wiatru, dary jesieni pobudzają nasze zmysły, wprawiając nas w określony stan.

Dla każdego z nas, ten stan może być różny. Jedni odczuwają rozkosz, błogość, relaksację w kontakcie z jesienną aurą i jej darami inni niekoniecznie. Słońce może razić, deszcz i wiatr powodować uczucie chłodu i zimna, a jesienne liście i kasztany mogą być szorstkie i nieprzyjemne. Tak reagują nasze, zmysły sensoryczne.

Do podstawowych systemów zmysłowych należą, system dotykowy, system czucia głębokiego (propriocepcja), oraz układ przedsionkowy (zmysł równowagi). Systemy te, rozwijają się już w życiu płodowym, tworząc zespolenia w mózgu, z innymi zmysłami. Układ dotykowy umożliwia różnicowanie faktur, ostrzega przed niebezpiecznymi wrażeniami dotykowymi, wpływa na równowagę emocjonalną, poczucie bezpieczeństwa, koncentrację oraz funkcje ruchowe. Receptory układu przedsionkowego łączą się anatomicznie z systemem słuchowym, natomiast receptory układu proprioceptywnego znajdują się w mięśniach, ścięgnach i stawach. Układ przedsionkowo-proprioceptywny jest związany z odbieraniem doznań związanych z ruchem. Wpływa on bezpośrednio, na naszą równowagę, świadomość przestrzeni, odpowiednie napięcie mięśniowe oraz precyzyjną koordynację ruchu. Odpowiednie ćwiczenia stymulujące ten układ wpływają na właściwy rozwój, funkcji słuchowo-językowych, ruchowych, czuciowych i poznawczych. Odpowiednia stymulacja, tych systemów bazowych umożliwia także, właściwe kształtowanie się procesów percepcji wzrokowej, słuchowej oraz ich koordynacji. Nasz mózg, za pośrednictwem naszego ciała, nieustannie odbiera, segreguje i przetwarza bodźce zmysłowe. Właściwe współdziałanie ze sobą określonych zmysłów, ich integracja odbywa się w pniu mózgu.

Niedobór, odpowiedniej ilości bodźców zakłóca proces, integracji sensorycznej. Stan taki może powodować szereg, zaburzeń w rozwoju psychospołecznym dziecka. Do najczęściej występujących dysfunkcji, w zakresie integracji sensorycznej należą: problemy z koncentracją uwagi, nadruchliwość; nadmierny niepokój, drażliwość; lękliwość; problemy z koordynacją ruchową; nienaturalne silne domaganie się bodźców związanych z obracaniem się, huśtaniem, podskakiwaniem lub całkowite unikanie takich bodźców; choroba lokomocyjna; niskie napięcie mięśniowe i męczliwość; zła tolerancja wrażeń dotykowych; zaburzenia mowy i zdolności komunikacyjnych.

Wiedza, dotycząca działania podstawowych systemów zmysłowych pozwala nam zrozumieć, czyli być świadomym, wrażeń sensorycznych, jakie oddziałują na nasze dzieci. Jesień to pora roku, która samymi barwami stymuluje, nasz zmysł wzroku. W połączeniu z innymi zmysłami: dotyku, słuchu, oraz układem proprioceptyczno-przedsionkowym możemy, pięknie oddziaływać na nasze ciało i umysł. Korzystajmy zatem, ze spacerów lub innych aktywności ruchowych połączonych ze stymulacją dotykową na łonie jesiennej natury. Jeśli zauważymy, jakieś niepokojące objawy u swoich dzieci, wynikające z odbioru bodźców sensorycznych, zawsze możemy je skonsultować ze specjalistą integracji sensorycznej.

Literatura:
Bożena Odowska -Szlachcic „Terapia integracji sensorycznej" Zeszyt 1.

Opracowała:
Wioletta Mazur-Błajdo specjalista SI
SOSW w Leżajsku